วิธีการปรับปรุงความต้านทานความเย็นของฟิล์มพีวีซีอ่อน

พลาสติไซเซอร์เป็นส่วนประกอบสำคัญของผลิตภัณฑ์พีวีซีชนิดอ่อน จึงมีอิทธิพลอย่างมากต่อประสิทธิภาพของผลิตภัณฑ์พีวีซีชนิดอ่อน หากจำเป็นต้องใช้ผลิตภัณฑ์พีวีซีชนิดอ่อน (ม่านประตูห้องเย็น PVC) ที่อุณหภูมิต่ำ จำเป็นต้องเลือกใช้พลาสติไซเซอร์ที่ทนต่ออุณหภูมิได้ดี ปัจจุบันพลาสติไซเซอร์ที่ใช้เป็นพลาสติไซเซอร์ทนความเย็น ได้แก่ เอสเทอร์ไดเบสิกของกรดไขมัน เอสเทอร์กรดพาทาลิกของแอลกอฮอล์เชิงเส้น เอสเทอร์กรดไขมันของแอลกอฮอล์ไดไฮดริก และโมโนเอสเตอร์กรดไขมันอีพอกซี

อย่างที่ทราบกันดีว่า ไม่ว่าจะเป็นท่อพีวีซีหรือผลิตภัณฑ์พีวีซีชนิดอ่อน เช่น ม่านประตู สิ่งเหล่านี้จะแข็งตัวในฤดูหนาว ควรเพิ่มปริมาณพลาสติไซเซอร์ให้เหมาะสม และสามารถเติมพลาสติไซเซอร์ทนความเย็นได้อย่างเหมาะสม พลาสติไซเซอร์ทนความเย็นที่มีจำหน่าย ได้แก่ DOA (ไดออกทิลอะดิเพต), DIDA (โดเดซิลอะดิเพต), DOZ (ไดออกทิลอะเซเลต), DOS (ไดออกทิลเซบาเคต) เนื่องจากพลาสติไซเซอร์ทนความเย็นทั่วไปไม่เข้ากันดีนัก จึงใช้เป็นพลาสติไซเซอร์เสริมเพื่อเพิ่มความทนทานต่อความเย็นได้เท่านั้น โดยปริมาณการใช้โดยทั่วไปคือ 5-20% ของพลาสติไซเซอร์หลัก

การศึกษาชี้ให้เห็นว่าการผสมผสานระหว่างพลาสติไซเซอร์ทนความเย็นและเฮกซะเมทิลฟอสฟอริกไตรอะไมด์สามารถปรับปรุงความเหนียวทนความเย็นและการยืดตัวที่อุณหภูมิต่ำของฟิล์มพีวีซีแบบอ่อนได้ แม้ว่าเฮกซะเมทิลฟอสฟอริกไตรอะไมด์เองจะไม่ใช่พลาสติไซเซอร์ทนความเย็น แต่ก็สามารถลดจุดเยือกแข็งของพลาสติไซเซอร์ชนิดต่างๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ และบรรลุวัตถุประสงค์ในการเสริมสร้างประสิทธิภาพการทนความเย็นของฟิล์มพีวีซีแบบอ่อน

ในเวลาเดียวกัน เราควรพิจารณาอิทธิพลของอุณหภูมิในการประมวลผล อุณหภูมิในการทำความเย็น และปัจจัยอื่นๆ ที่มีผลต่อความต้านทานความเย็นของ PVC จากนั้นจึงรวมเข้ากับการออกแบบสูตรที่ดีเพื่อทำการปรับเปลี่ยนตามความเหมาะสมเมื่ออุณหภูมิลดลงอย่างมาก